*
جاتون خالي با رفقا رفته بوديم شهر كلن در آلمان. از عيال كه پنهون كردم, ولي واسه شما ماجراي سركي را كه به يكي از استريپ كلابهاي كلن كشيديم را تعريف ميكنم. توي سوئد حقيقتش توي اين بيست و يكي دوسال من اينجور جاها نرفتم. دليلش هم شرطي بود كه با دوستان گذاشته بودم. شرط اين بود كه حداقل بايد هزار كيلومتر فاصله با عيال داشته باشم.
هميشه دلم ميخواست براي يكبار هم كه شده با پاي خودم برم, و از نزديك شاهد صحنه لخت شدن خانمها روي سن باشم. شايد پيش خودتون بگيد اين بابا يك چيزيش ميشه؟!
بين رفقا و همكارها, بارها در اين رابطه صحبت پيش آمده بود. بعضي از آنها اين را يك تفريح تعريف ميكردند. بعضي ها از روي حس كنجكاوي, و بعضي ها هم عياشي و خوشگذروني را بهانه مي آوردن. خلاصه كه من هم بقول يك ضرب المثل سوئدي " مثل ماهي مرده, در جهت جريان آب شناور شدم", و به يكي از كلابهاي شهر رفتيم. داخل شديم و يك ميز نزديك سن پيدا كرديم. به تعداد, آبجو سفارش داديم, و چشمها را دوختيم به سوي سن. وسطهاي برنامه رسيده بوديم. صداي موزيك و سر و صداي آلماني ها گوش را حسابي ميخراشوند, اما ميخواستم تا اينجايش را كه آمدم, جا نزنم. يك لحظه متوجه شدم كه پرده كنار رفت, و خانم نيمه برهنه اي روي سن ظاهر شد. جمعيت حاضر به وجد آمد, سر و صدا بلند شد, و خانم با ملودي موسيقي كه پخش ميشد, حركاتش را سينك كرد. نميدونم چرا با ديدن خانمه احساس بدي بهم دست داد. مثل اين ميموند كه داره از روي ترحم لباسهاش را براي ما در مياره. براي رفع كمبودامون!
خودم را به كوچه علي چپ زدم. سعي كردم بي خيالي طي كنم, اما آخرش نشد. پاشدم رفتم پاي ميز رولت, و خودم را به بازي مشغول كردم. حالا هم ميگم كاش از اول نميرفتم. ديگه لزومي نداشت پيش خودم شرمنده عيال باشم.
يك مانيفست در رابطه با سختگيري مقامات ايران با روزنامه امروز, بين وبلاگشهري ها راه افتاده بود, كه گويا هنوز هم ادامه داره. تا آنجايي كه دستگيرم شده, "سردبير خودم" پيشنهادش را داده بوده. گويا عده اي مخالف و عده اي موافق با اين مانيفست هستند. نتيجه اش به هر گروه كه تعلق داشته باشيم, چندان تأثيري نميگذاره. البته اين نظر من است.
امروز در روزنامه
آفتونبلادت سوئد خوندم نوشته بود, حاجاقا بوش داره مريضي آلسايمر ميگيره. اميدوارم كه اين خبر كذب ِ محض باشه.
اين آهنگ را هم كه از جيم ماريسون است را گوش كنيد.
مطمئنم خوشتون مياد.
