*
بقول معروف يك سيب را كه به هوا اندازي هزار تا چرخ ميخورد!
اوضاع افتضاح اقتصادي كه تقريباً همه جاي دنيا را فرا گرفته, و كمبود پروژه كاري جديد باعث شده خرجمان از برجمان بيشتر, و ناچار از اندوخته شركت بخوريم و حقوق و آب و برق و كرايه بپردازيم. اين موضوع نگراني و استرس بدي در وجود من انداخت. وقتي ارزش دلار در مقابل كرون شروع به بالا رفتن كرد و روند نزولي ارزش كرون سريعتر شد, به فكر افتادم اعظم پولهاي شركت را كه سهامي است و 95% سهامش هم مال شخص شخيص است را تبديل به دلار بكنم. با بانك تماس گرفتم و تقاضاي خريد دلار كردم. كلي غر زدند, ولي دست آخر هر دلاري را به قيمت 5,83 خريدم و وقتي 8,01 شد فروختم. با اينكار نزديك به 24% به سرمايه شركت اضافه شد. روزهاي اول نيشم تا بناگوش باز بود, و حتي به بانك گفتم بگو دمت گرم. اما واقعيت اين است كه ركود اقتصادي بدي در آينده نچندان دور گريبانگير همه خواهد شد. بقول معروف بايد كمربندها را حسابي سفت كنيم. اگر ديد و بازديد عيدتان تمام شده و وقت داريد مقاله زير را بخوانيد.

برنامه های مالی «باراک اوباما» تحت عنوان «محرّک اقتصاد» که برپایه افزایش هزینه هاست، در سومین هفته مارس 2009 نقش دلار آمریکا را بیش از هر وقت دیگر از زمان خروج این پول از استاندارد طلا دربرابر علامت سئوال قرار داده بود. «ون جیابائو Wen Jiabao» نخست وزیر چین نخستین مقامی بود که در برابر روزنامه نگاران با نگرانی تمام گفت که می ترسد با برنامه های دولت آمریکا، افزایش کسر بودجه این کشور و تضعیف دلار، به ذخایر ارزی چین آسیب وارد آید زیرا که حدود یک تریلیون دلار از این ذخایر در خرید اوراق خزانه آمریکا (ترژری باوند) سرمایه گذاری شده است. وی گفت مدتی است که وضعیت مالی آمریکا دولت چین را که بزرگترین کردیتور آن کشور است ولواپس کرده است. «ون» از دولت آمریکا خواست کاری نکند که این بحران (تزلزل دلار) به وخامت بیانجامد. نخست وزیر چین خواست که دولت آمریکا عملا اطمینان دهد که سرمایه گذاری چین (خرید باوند خزانه داری آمریکا = اوراق قرضه دارای بهره) در خطر نیست و امن است. ون گفت: ما مبلغ عظیمی از ثروت و پس انداز خودرا به دولت آمریکا قرض داده ایم و درخواست داریم که دولت آمریکا به قول و امضای خود احترام بگذارد و سرمایه ما را تضمین مجدد کند. ما نزدیک به دو تریلیون دلار (یک تریلیون و 950 میلیارد دلار) ذخیزه ارزی داریم و باید راهی برای عاری ساختن این پول از ریسک به دست آوریم. باید ارزش برابری این پول حفظ شود (دلار آمریکا دیولیو نشود). خرید باوندهای خزانه داری آمریکا توسط چین کمک بزرگی به اقتصاد آن کشور[آمریکا] بوده است. من نمی خواهم با بیان نگرانی خود اعتماد خریداران باوند خزانه داری آمریکا را متزلزل کنم، می خواهم هشدار بدهم و اطمینان به دست آورم. 23 مارس 2009 و پنج روز پس از انتشار اعلام نگرانی «ون» که وضعیت دلار آمریکا را زیر سئوال برد، «ژو شیاچووان Zhou Xiaochuan» رئیس بانک خلق (بانک چین) پیشنهاد کرد که یک پول جهانی جانشین دلار آمریکا شود. وی پیشنهاد خودرا به صورت رساله ای با ذکر دلایل بسیار و اثبات قضیه اعلام داشت و بازار جهانی پول را شگفت زده کرد زیرا که این پیشنهاد در پایان مارس 2009 در نشست سران 20 اقتصاد (20 کشور دستچین شده) مطرح خواهد شد. «ژو» در این اعلامیه رساله مانند که چیزی جز انعکاس نظر دولت چین نمی تواند باشد تاکید کرده است که باید در سیستم پولی بین المللی تغییر کلی صورت گیرد که اینک در کنترل دلار آمریکا و چند دولت اروپای غربی است. «ژو» نوشته است که بحران مالی جاری، "آسیب پذیری ذاتی" و ریسک های آن را به ثبوت رسانیده و باید اصلاح شود تا آسیب همگانی دیگری رخ ندهد و سموم دیگری را وارد شریان سیستم مالی جهان نکند. رئیس بانک خلق برای حل مسئله توصیه کرده است که یک پول جهانی مرکب از سبدی از پولهای موجود و تحت نظارت صندوق جهانی پول بوجود آید. تردید نیست که چنین پولی ثبات اقتصاد را تامین خواهد کرد.
مقامات دولت روسیه قبلا خواهان اصلاح سیستم جهانی پول و حذف انحصار يک پول مشخص شده بودند. در همین روز Judd Gregg سناتور جمهوریخواه ایالت نیو همشایر آمریکا گفت که لایحه افزایش هزینه ها به نام «محرّک» اقتصاد که دولت «اوباما» پیشنهاد کرده است راهی است که به ورشکستگی دولت آمریکا منتهی خواهد شد. اجرای این برنامه ارزش پولی دلار را پایین می برد و آن را دیولیو Devalue خواهد کرد.
سناتورهای جمهوریخواه دیگر گفتند که لایحه افزایش هزینه های دولتی؛ شوخی و جای خنده ندارد. این، یعنی بالابردن تدریجی کسر بودجه تا 20 تریلیون دلار. چه کسی می تواند این بدهی را بپردازد. این، یعنی ورشکستگی یک ابرقدرت. لایحه سه تریلیون و ششصد میلیاردی که به کنگره داده شده است شوخی نیست و دو تریلیون و تقریبا دو برابر بودجه معمولی است که قبلا داده شده بود. ملت آمادگی برای تحمل این بدهی ندارد. ما حرفمان را می زنیم ولی اکثریت در دست حزب دمکرات (حزب اوباما) است. و بیست و پنجم مارس 2009 میرک توپولانکMirek Topolanek نخست وزیر جمهوری چک و رئیس دوره ای اتحادیه اروپا در نشست پارلمان اروپا در شهر استراسبورگ ضمن سخن از بحران مالی جاری به انتقاد از تصمیمات دولت «اوباما» پرداخت و بالحنی تند و بی سابقه گفت که تصمیم «اوباما» به هزینه کرده حدود دو تریلیون دلار برای خارج ساختن اقتصاد آمریکا از رکود، راهی است که به «جهنم» منتهی می شود و باید از آن اجتناب شود. وی افزود، ما باید «تاریخ» بخوانیم و از آن پند گیریم و از چنین راهی نرویم. دولت فعلی آمریکا می خواهد با فروش باوند (قرض گرفتن) محل این هزینه را تامین کند و این کار انعطاف و سهولت بازار جهانی پول را از میان می برد و آن را از روال و قاعده خارج می سازد و به زیان همه تمام می شود.

منبع: معلومات عمومي

*

*
يكي دو ساعت پيش تلفني با پدر و مادرم صحبت كردم. حال و احوالشان خوب بود. ديروز به همراه همسايه جديدشان رفته بودند احمدآباد. از يك ماه و اندي پيش در همسايگي آنها خانواده اي زندگي ميكند كه مرد خانه از طرفداران پروپاقرص دكتر مصدق و نهضت ملي ايران است. حدود شش سال از پدرم كوچكتر است, اما بقول مادرم هزار سال پخته تر از پدرم است. مردي است بسيار شريف, و رئوف. آنقدر كه در مقابل خاطرات پدرم از دوران مصدق هيچ برگ برنده اي رو نميكند, و سراپا گوش پاي صحبتهاي پيرمرد ميشيند, در حالي كه خود دريايي از خاطرات است. پرسيدم مشكلي برايتان پيش نيامد؟ گفت: نه, همه چيز به خوبي پيش رفت, و ملا دوستان كاري به كار ما نهضتي ها نداشتند. فقط كمي خسته شدم, اما مي ارزيد. پسرجان فكرشان بكن اگر من چشم از جهان ميبستم, و آرزوي رفتن به احمدآباد و شركت در بزرگداشت مصدق را با خود به گور ميبردم! خدا آقاي حسيني را براي ما و مردم اين آب و خاك نگهدارد. بايد بروم دوست عزيزم منتظر نشسته. داريم با هم دومينو بازي ميكنيم.

دكتر محمد مصدق استاد دانشگاه، سياستمدار، دولتمرد و ايراندوست نامدار، رهبر جنبش ملي كردن صنعت نفت ايران و رئيس دولت در سالهاي 1330،1331 و پنج ماه اول سال 1332 است كه در سال 1345 در بيمارستان نجميه تهران فوت شد. در سالهاي حكومت او، ايران كه پرچم مبارزه با استعمار را به دوش گرفته بود تحت فشار و تحريم اقتصادي و تهديد نظامي انگلستان بود كه يكي از سه قدرت آن زمان بشمار مي رفت. دكتر مصدق در تمامي طول عمر سياسي خود به دمكراسي و حقوق بشر و آزادي ناشي از آن عميقاً وفادار بود. وي هنگام فوت 87 ساله بود.
دولت دكتر مصدق كه مورد حمايت قاطبه ملت بود به دست خارجي در كودتاي 28 مرداد سال 1332 برانداخته شد، خود وي به زندان افتاد و پس از تحمل دوران زندان تا پايان عمر در روستاي احمد آباد ساوجبلاغ (نزديك كرج) به صورت غير قانوني تبعيد و در حصر قرار داشت.
در روزهاي واپسين عمر كه شديداً بيمار بود اجازه داده شده بود به تهران و به بيمارستاني كه فرزندش در آن طبابت مي كرد منتقل شود. جز در مورد اعضاي فاميل، وي در اينجا هم ممنوع الملاقات بود و روزنامه نگاران حتي اجازه نزديك شدن به ساختمان بيمارستان را نداشتند. پس از فوت نيز، دولت وقت خود يك اطلاعيه چند سطري بسيار كوتاه در اين زمينه به روزنامه ها داد و از آنجا كه از مرده او هم مي ترسيد اجازه برگزاري مجلس ترحيم عمومي نداد. چون گروهي از مردم تهديد كرده بودند كه با پوشيدن لباس مشكي و يا گفتن تسليت به يكديگر با صداي نسبتاً بلند ماتم خواهند گرفت؛ ساواك خبر چين هاي خود را مأمور پرونده سازي مخصوصاً در مدارس و سازمانهاي دولتي كرده بود تا هر كس از دكتر مصدق ياد كند نامش را گزارش كنند.
دكتر مصدق بر پايه عقيده خود كه شاه بايد سلطنت كند، نه حكومت در دوران زمامداري اش اختيارات حكومتي را از شاه گرفت. در زمان او انتشار نشريه، تشكيل حزب و برگزاري اجتماعات سياسي آزاد بود. وي تحرير و توزيع كتب درسي را از انحصار دولت خارج كرد تا كتابهاي تاريخ مدارس ديكته دولت و مبلغ قدرتهاي خارجي مسلط بر ايران نباشند.
مورخان معروف جهان دكتر مصدق را احياء گر ناسيوناليسم ايراني خوانده و نوشته اند كه به همين دليل، وي حاضر به سازش با بيگانگان بر سر منافع ايران نبود. به نوشته اين مورخان كه دكتر مصدق را از مردان بزرگ تاريخ ايران خوانده اند وي در جهان سوم چراغي را روشن كرد كه تا پايان «استعمار كهنه» روشن بود .
منبع: معلومات عمومي