*
هيپ هيپ هوراااا به عيال...
عيال و بچه ها تا چند روز ديگه ميان. ديروز وقتي تلفني با بچه ها صحبت ميكردم, نوبت كه به عيال رسيد گفت: خوب منو با سه تا بچه فرستادي, خودت با خيال راحت پاتو انداختي روپات.
گويا قبل از تلفن من, بچه ها كلافش كرده بودند, بعد كه بهشون غر ميزنه, اونا گفتن: اگر باب(بابا) باهامون ميومد بهمون بيشتر خوش ميگذشت, اندازه تو هم غر نميزد. عيال, بجاي اينكه قدر منو بيشتر بدونه, ميزنه توي ذوقم و پاي تلفن ميگه "پاتو ميندازي روپات" !!! :)
راستش اين مسافرت خيلي چيزا رو بهم ثابت كرد. قبلاًآ فكر ميكردم علي آباد هم شهري يه. حالا ميفهمم درست فكر ميكردم. خيال ميكردم صبرم به عَيوب رفته. ميبينم درست خيال ميكردم. معني دوست داشتن خانواده را ميگفتم بلدم. اما حالا ميبينم خيلي بيشتر از اوني كه بلد بودم دوستشون دارم. از همه مهمتر اينكه بهم 100% ثابت شد, غرغر عيال رمز موفقيت من است!!! دوست دارين بدونين روي چه حسابي اينرو ميگم؟ باشه براتون تعريف ميكنم.
توي اين چهارده پونزده سالي كه دارم نون درسم را ميخورم, چندين بار به خودم سيخ زدم كه, مش آبنوس تو كه ميدوني يك چيزايي حاليت ميشه, چرا واسه خودت كار نميكني؟ از چي ميترسي؟ اگر نكشيدي, زن و بچت كه گرسنه نميمونن!
اما هر بار اين يك لقمه نوني كه از كارم در مي آوردم و توي سفرمون مي اومد, جلوي حس ماجراجوئيمو ميگرفت. تا اين اواخر, همين چند ماه پيشا. وقتي كه سهامداراي شركت و رئيس گنده ها پاشونو توي يك كفش كرده بودند, و براي سود بيشتر شروع كردن قسمتهاي بيشتري از شركت را به آسيا انتقال بدند, و با اينكار كلي از بروبچه ها رو از كار اخراج كنن. پيش خودم گفتم: مش آبنوس حالا ديگه وقتشه خوابي را كه چندين ساله واسه خودت ميدديدي و پشت گوش مينداختي را ببيني.
اگر يادتون باشه توي يكي از ياداشتهام يك اشاره اي كردم, به اينكه خودم را از پستي كه داشتم بخاطر اعتراض به تصميمهاي بالاتريام كنار كشيدم. غرغر عيال از اونجا شروع شد. اما لج بازي من و بجان خريدن غرغرها باعث شد عزمم بيشتر جزم بشه, و امروز كه روز يكشنبه است, در عين ناباوري خبر عقد قرارداد را بهم دادن. شركتي كه مدتي پيش خودم براه انداختم با كاري كه گرفت, امروز پنج و نيم ميليون كرون ارزش پيدا كرد. پس هيپ هيپ هورا به عيال .....

*
روزي ما دوباره كبوترهايمان
را پيدا خواهيم كرد و مهرباني
دست زيبايي را خواهد گرفت.

روزي كه كمترين سرود بوسه است.
و هر انسان براي هر انسان برادري است.
روزي كه ديگر در خانه هايشان را نمي بندند.
قفل افسانه اي است و قلب براي زندگي بس ..

روزي كه معناي هر سخن دوست داشتن است
تا تو بخاطر آخرين حرف دنبال سخن نگردي.

روزي كه آهنگ هر حرف زندگي است
تا من بخاطر آخرين شعر رنج جستجوي قافيه نبرم

روزي كه هر لب ترانه اي است
تا كمترين سرود بوسه باشد.

روزي كه تو بيايي براي هميشه بيايي
و مهرباني با زيبايي يكسان شود
روزي كه ما براي كبوترهايمان دانه بريزيم ...

و من آن روز را انتظار ميكشم
حتي اگر روزي
كه ديگر
نباشم ....

پي نوشت:
مصاحبه راديو سوئد بخش فارسي با احمد شاملو.

*
سازمان يونسكو كشور ايران را در بين 177 كشور جهان از لحاظ درآمد سرانه و استاندارد زندگي, در رده 101 قرار داده است. همين سازمان متوسط هوش را در بين افراد تمام كشورهاي جهان يك به سيصد اعلام داشته است. يعني از بين هر سيصد نفر يكنفر داراي هوش بالاتري است. كشور ايران در اين مقايسه يك به شصت و پنج اعلام شد. چرا كشور ما با اين ضريب هوشي كه در بين افرادش وجود دارد مقام 101 را بايد داشته باشد؟!

*
Charles W Sweeney خلبان هواپيماي بمب افكن آمريكايي كه يك روز قبل از اتمام جنگ جهاني دوم, در تاريخ 9 آوت 1945 بمب اتمي را در شهر ناكازاكي ژاپن انداخت, و باعث كشته شدن 74,000 انسان شد, در سن 84 سالگي درگذشت. سه روز قبل از عمليات ناكازاكي, آمريكا بزرگترين بمب اتم جهان را در هيروشيما انداخت و متجاوز از 200,000 انسان جان خود را از دست دادند. Charles W Sweeney در عمليات هيروشيما نيز شركت داشته است. Charles پرتاب اين بمبها را براي پايان بخشيدن به جنگ ضروري ميدانست. Charles W Sweeney كتابي در رابطه با خاطراتش از جنگ نوشته است. وي تا پايان عمر نيز از عملي كه انجام داده بود ابراض پشيماني نكرد. از او 10 فرزند بجاي مانده است.
منبع: روزنامه افتونبلادت
 
امروز يكي از همكارها كه خانم 35/36 ساله اي است, پرسيد: تا حالا اينقدر طولاني از خانمت جدا بودي؟
گفتم: نه.
 گفت: معلومه بدجوري بهت فشار آمده, اگر من بودم طاغت نمي آوردم. در جوابش گفتم: كم نه!
 اما راستش درست منظورش را از جمله اي كه گفت نفهميدم. اگر به جمله دقت كنيد, خواهيد ديد كه ميشه ازش دوجور برداشت كرد!
عصري كه آمدم خونه با اجازتون يك شكم سير خوابيدم. حالا كه نصفه شب است خوابم نميبره, مخصوصاً كه جمله همكارم را هم ميشه ازش دوجور برداشت كرد :)

*
چرا وقتي دو ايراني به يك درب ميرسند و ميخواهند از آن عبور كنند, براي دوم عبور كردن از درب با هم تعارف مي كنند. اما وقتي پشت رل ماشين مي نشينند براي اول عبور كردن, به يك ديگر راه نمي دهند؟!!

در طي اين دو هفته متوجه شدم, نبودن بچه ها مايع بي حوصلگي من است. دو هفته ديگر باقي است تا حوصله ام سرجايش بياد. عصر كه به خانه ميام, براي اينكه سرم گرم باشه خونه زندگي را جارو پارو ميكنم. يك سري از مبلمان خانه را هم تا قبل از آمدن بچه ها, سفارش دادم كه نو بياورند. خلاصه به هر چيزي نگاهم مي افتد هوس ميكنم عوضش كنم. اميدوارم تغييراتي كه دارم در خانه ميدهم مورد پسند عيال واقع بشند, وگرنه كه واي به حالم :)

*

همبرگر فروشي ماكس را كه در خيابان پاسداران سلطنت آباد سابق( كه من از هر دو اسمش بدم مياد) واقع شده را برو بچه هاي تهرون حتماً مي شناسن. شركت همبرگر ماكس در سوئد تأسيس شده, و گويا چندتا از ايروني هايي كه مدتي سوئد زندگي ميكردن, برگشتن به دامن مام وطن و كپي ماكس را در تهرون زدن. گويا به ملت هم خالي بستن و گفتن ما امتيازش را از كشور سوئد گرفتيم. امروز در روزنامه سراسري افتونبلادت مدير عامل شركت اعلام كرد كه آنها كلاهبردار هستند و ايده ماكس را دزديدند. شركت ماكس از دست آنها به يكي از دادگاه هاي ايران شكايت كرده. مدير عامل شركت اعلام كرده از آنها غرامت نميخواد, فقط ميخواد كه آنها لوگوي ماكس را از سردر مغازشون بردارن.
شمايي كه دستتون به اين گلپسرها ميرسه, بهشون بگيد اين كار درست نيست. به اندازه كافي ما در دنيا تابلو شديم.
منبع خبر افتونبلادت