*
رفته بودم از فروشگاه ايراني كمي لوازم خوراكي وطني بخرم. يك كيسه برنج دمسياه, هشت بسته سبزي خشك, دو بسته رشته آشي, يك قوطي رب گوجه يك و يك, كمي ادويه جات ايروني, و و ....
حسابمان را كه جمع زد گفت: هزارونهصدوسي. بعد گفت: نه معذرت ميخوام نهصدوسي.
1930 به گوشم آشنا مي آمد. من اين را جايي شنيده بودم. در مسير خونه همش به 1930 فكر ميكردم. پاي ميز شام به 1930 فكر ميكردم. جلوي تلويزيون به 1930 فكر ميكردم.
بلآخره يادم آمد. رستوران 1930 در ونك. هنوز هم رستوران 1930 وجود داره؟ يادش بخير...
خيلي از شماها يا نبوديد, يا اينقدر كوچيك بوديد كه يادتون نمي ياد. بعضي از پدران و مادران شما, در سال پنجاه و هفت, براي اينكه با رژيم شاهنشاهي مبارزه منفي بكنند, شبها ساعت 9 به بالاي پشت بام ميرفتند, و نداي الله اكبر سر ميدادند. لزومي نداشت حتماً به كلمه الله اكبر اعتقاد داشته باشند. مسئله اصلي نشان دادن همبستگي مردم در مقابل رژيم شاهنشاهي بود. يكي از دوستان من كه پدرش از سران گارد جاويدان بود, چند سالي بعد از اينكه رژيم عوض شده بود برام موضوعي را تعريف كرد و گفت: پدرم با چند نفر ديگه, در يكي از آن شبها كه مردم نداي الله اكبر روي پشت بامها سر ميدادند, در كاخ نياوران بوده. گويا شاه كنار استخر ايستاده بوده و براي ماهيهاي استخر, ناني كه در دستش بوده را تكه تكه ميكرده و داخل آب مي انداخته. يكي از اميران ارتش از شاه ميخواد كه به داخل ساختمان كاخ بياد, و به شوخي ميگه: تشريف بياريد داخل, ماهي ها سير شدند. گويا شاه در جوابش ميگه: هر وقت سير بشند, سرشون را از آب بيرون ميكنند و ميگن الله اكبر.
امروز در ايميل آبنوس ديدم دوستي آدرس يك صفحه را كه به مناسبت روز جمعه 10 مهر تهيه شده بود را برام فرستاده. وقتي باز كردم ديدم در ارتباط با وعده هايي است كه آقاي يزدي به مردم ايران جهت آزادي و سرنگوني رژيم جمهوري اسلامي داده.
من نميدونم آقاي يزدي چطور ميخوان اينكار را انجام بده. اما يقين دارم اگر كاري مثل پدران و مادرانتان انجام بديد, شانس بيشتري براي رسيدن به اهدافتون و آزادي خواهيد داشت.
