*امروز پارلمان سوئد به طرح اهداي امنستي به پناهندگان رأي اعتماد نداد. دو حزب بزرگ سوسياليسم و محافظه كاران, كه اكثريت مجلس را دارا هستند, با دادن رأي منفي اين طرح را با شكست روبرو كردند. بعد از بيست سال عضويت در حزب محافظه كاران, از امروز اين حزب را به فراموشي خواهم سپرد.
كشور سوئد با كمبود شهروند مواجه است, و بقول كارشناسان بايد هر سال حدود سيصدهزار نفر به جمعيت كشور افزوده شود تا استاندارد موجود در جامعه در بيست سال آينده قابل اجرا بماند.
اعمال سياستهاي احمقانه طي دو دهه ي اخير در رابطه با مهاجران, باعث شده تا بسياري در منجلاب بيكاري و وابستگي به ادارات امور اجتماعي باقي بمانند. بسياري از مهاجران نيز كه داراي تحصيلات عالي هستند, براي امرار معاش به شغلهاي كاذب روي آورده اند. براي عمل چشم به قول اداره بيمه هاي اجتماعي, بيماران به دليل كمبود پرسنل مجرب مجبور هستند تا در ليستهاي انتظار بمانند, در حالي كه دكتر متخصص در عمل چشم را اداره مهاجرت تصميم به اخراج از كشور برايش گرفته!
اينقدر عصباني هستم كه اگر وزير مهاجرت سوئد دم دستم بود, يك تو گوشي محكم ازم نوش جان ميكرد.
زنيگه احمق 
طبق نوشته بيشتر مورخان، 14 سپتامبر سال 488 پيش از ميلاد، داريوش بزرگ شاه وقت ايران دستور ضرب سكه را كه واحد پول ايران قرار گيرد صادر كرد كه مورخان يوناني در كتابهاي خود آن را «داريك (منتسب به داريوش)» نوشته اند. داريوش در همين زمان دستور ايجاد پستخانه را در ايران صادر كرد كه جهان وي را مبتكر «پست» و ارتباط پستي در تاريخ جهان مي شناسد. وي در سپتامبر 488 پيش از ميلاد (2493سال پيش) ايجاد يك ارتش دائمي را براي ايران صادر كرده بود كه مورخان معاصر از آن به نام سپاه جاويدان نام برده اند. به اين ترتيب، ايرانيان نخستين ملت جهان بودند كه به اهميت وجود يك ارتش دائمي پي برده و آن را به وجود آورده بودند. پيش از آن، هنگام جنگ، دست به جمع آوري نيرو زده مي شد. بعدا اسكندر و سپس روميان اين ابتكار داريوش را اقتباس كردند. داريوش در همين سال ساختن تالار صد ستون را در تخت جمشيد داده بود كه محل اجتماع و ديد و بازديد هاي عمومي باشد و نيز ساختن راه طولاني شوش به سارد (ساحل مديترانه)را. وي كه سال پيش از آن دستور تقسيم ايران به استان هاي متعدد (ساتراپي) را داده بود دو سال پس از ضرب سكه داريك و قرار دادن آن به عنوان وسيله معاملات درگذشت. داريوش واژه ساتراپ را از آن جهت انتخاب كرد كه «استاندار» بداند نگهبان ايالت خود است نه سرور مردم.
منبع: معلومات عمومي
