*
امشب نشستم صحبت هاي بچه هاي پالتاك را گوش دادم. جالب بود, و اميدوارم حكايت احزاب سياسي مان نشه كه هنوز بعد از 26 سال دنبال راه حلي براي به توافق رسيدن هستند.

هفته پيش در سوئد بچه هاي مدرسه اي به مناسبت "هفته ورزش" تعطيل بودند. دو سه روز اول بروبچه ها را به ورزشهاي سنگين وادار كرديم, بقيه هفته را مريض داري. هنوز هم آب از لك و لوچه ها آويزون است. فقط اميدوارم من واگير نشم, وگرنه واي به روز همه!! سگتر از من در مريضي اگر تمام اين گيتي را بگردي پيدا نميكني. دو روز ميخوابم. نه آب ميخوارم نه نون, هيچكس هم نبايد اسمم را صدا كنه :)

امروز توي ماشين از راديو شنيدم, ايران ميخواد ماشيني به اسم "خودرو" به كشورهاي ديگه ي دنيا صادر كنه. گوينده راديو به شوخي گفت: "ايراني ها نوشتنشون از راست به چپ است, پس با اين حساب دنده هاي ماشين را هم برعكس بايد عوض كرد". جالب اينكه سوئدي ها خ را نميتونن تلفظ كنن و ك تلفظ ميكنن. چندتا از بچه هاي ايراني را ميشناسم كه با اسمشون مكافات دارن. توي ايران صداشون ميزدن "خسرو" :)

اين برادر ما بدجوري داره عاشق ميشه, يعني شايد بهتر بود بگم شده. باهاش تلفني صحبت كردم ميگفت: "بابا اين صفايي كه دخترهاي توي ايران دارن, حتي دخترهاي ايروني خارج نشين هم ندارن!" اينرو همچين از ته قلبش ميگفت كه آدم دلش به حال تفلكي ميسوخت. حيونكي بيست سال اينجا از دست اين همه دختر خورد و دَم نزده بود! :(
ميگم نكنه اين عيال ما هم تنش به اين خارجي ها خورده من خبر ندارم :)

دنيا رو چه ديدي شايد يك كاري توي ايران راه انداختم. دارم تحقيق ميكنم ببينم با قوانيني كه در ايران جاري است امكانش وجود داره يا بايد از زير لحاف "رفسنجاني ها" رد شد. كارخونه هاي اينجا نيروي كار ارزون و ماهر ميخوان.