*
با يكي از دوستان كه چند هفته اي بيشتر نيست باهاش آشنا شدم, رفتم پيش يك دكتر روانپزشك. توي اين دو سه هفته, هر بار كه ديدمش از حال و روزي كه در زمان رژيم شاه داشته برام گفت. از خوش گذروني هاش, از درآمدش, از خانه اش, و و ... اين رو هم بگم كه با من نزديك به بيست سال اختلاف سني داره.
از حرفهاش متوجه شدم اميد داره, يا شايد بهتره بگم, آرزوش است سلطنت به ايران برگرده. من روي حساب بي تأثير بودن نظر ايشون و بنده بر اوضاع و احوال فعلي مام وطن, باهاش بحث نمي كنم.
داشتم ميگفتم رفتيم پيش روانپزشك. از من خواست همراهش برم, تا اگر چيزي را نفهميد, يا احياناً نتونست عنوان كنه, من براش ترجمه كنم. كاري نداريم در كل راجع به چي حرف ميزدند. مهم اين است كه كلي از حرفها كه بينشون رد و بدل ميشد, را اشتباه برداشت ميكردند.
مثلاً اين رفيق ما وسط حرفاش گفت: اگر خانم من هنوز هم توي ايران بود, بايد روسري و چادر سرش ميكرد, اونوقت اينجا حداقل واسه اين محبت من هم كه آوردمش سوئد حاضر نيست يكجا من را توي جمع ميبينه بهم سلام كنه. (توضيح: خانمش طلاق گرفته)
دكتر در جوابش ميگفت: خب خوبه كه مجبور نيست در سوئد چادر سرش كنه.
رفيق ما هم حرص ميخورد و فحش ميداد. آخرم رو كرد به من گفت: من نمي فهمم اين روانپزشكه هم طرفداري از اون عفريته ميكنه!!
بهشون گفتم اجازه بديد من حرفهاتون را ترجمه كنم. آخرش اين شد كه رفيق ما با خنده از مطب دكتر آمد بيرون. توي پاركينگ بهم گفت: بابا اين ننه مرده ها اگر منظور آدم را درست بفهمن, ديگه باز الكي از خانم سابقم طرفداري نمي كنن!
اصلاً چرا من اينقدر لطفم گل كرده بود؟!! واسه اينكه توي فالم آمده, اگر به يكي كمك كني تا مشگلش رفع بشه, پول هنگفتي گيرت مياد. حالا ببينيم و تعريف كنيم :)
