*
روزي كه فرار از جنگ و بي عدالتي اجتماعي و سياسي را بر قرار ترجيح دادم, به خودم قول دادم لازم شد هر روز دلتنگي بكنم, اما به انتخابي كه كردم احترام بگذارم. اما به دو راهي رسيدم!
ديروز و امروز سفر بودم. هم كار بود هم سياحت. ديشب بعد از اينكه خيالم از بابت كارها راحت شد, روي مبل توي لابي هتل لم دادم و به نواي پيانوي مرد روس گوش ميكردم. معلوم بود از صداي تانينت ها بيشتر از دستمزدي كه از صاحب هتل قرار بود بگيره لذت ميبرد. مشتري هاش من و دو نفر ديگه بوديم. گفت: از كجا مي آيي؟, من از هر مليتي حداقل يك آهنگ ميتونم بنوازم! بهش گفتم از ايران ميام. گفت: معلوم شد از هر مليتي نميتونم. و ادامه داد ميخواهي برات تركي چيزي بنوازم؟ گفتم به شرطي كه از من نخواهي با آواز همراهي ات كنم. تا حدود يازده شب نواخت. قهوه ام را خوردم و رفتم بالا توي اطاقم تا براي كار امروز استراحت كنم. خوشبختانه كار به خنسي نخورد و حدود دو ساعت پيش رسيدم خونه. عيال تعريف كرد برادرم صبح باهاش تلفني صحبت كرده بوده. گويا حال پدرم خوب نيست و مريض احوال شده. از عيال خواسته تا منو راضي كنه, كفش و كلاه كنم و يك سفر برم مام وطن. پدرم گفته ميخواد خونرو بفروشه و با مادرم برن توي آپارتمان زندگي كنن! از اون كارهايي كه احتمالش برام صفر بود. موندم بر سر دوراهي :(

ارواح ننش روزنامه واشنگتن تايمز و كمپاني(بوش ادمنيستريشن) رو دست خورده بودن! در يکي از شماره هاي اخيرش نوشت:
"به ما گفته شده بود که ايران در مسير دموکراسي پيش ميرود يا توافق اتمي با ملاها نشانه خوبي از همکاري با آنهاست. اما همه اينها مزخرف است. وقتي خاتمي از حکم خامنه اي اطاعت کرد و گفت انتخابات برگزار مي شود, مقاومت اصلاح طلبان بخار شد چرا که واضح است چه کسي اين نمايش را اداره مي کند. به رغم اينکه رژيم ايران مدعي بود که برنامه هسته ايش را فاش ساخته است اما اين روزها اشکار مي شود که تهران طرح سانتريفوز (دستگاه گريز از مرکز) جديدي در دست داشته که آن را گزارش نکرده است. ديکتاتوري مذهبي حاکم بر ايران به اروپائيان دروغ گفته است. ايا اروپائيها همچنان دروغگويان را خشنود خواهند کرد؟"
پيك ايران


پنجشنبه ، 12 فوريه 2004، ولاديمير پوتين رئيس كشور روسيه كار جلب «راي» براي تجديد انتخاب خود را با بيان حقيقتي آغاز كرد كه بحث برانگيز شده، بسياري از حسابها را به هم ريخته و رشته اي است كه سر دراز خواهد داشت. وي گفت كه انحلال شوروي در هر معيار و مقياس و با هر تعريف و تعبير، يك مصيبت بود. مردم عادي از انحلال شوروي طرفي نبستند و سودي نبردند و برنده اين تراژدي، در هر جمهوري، گروهي كم و نخبگان بودند و ....
در دوازده سال گذشته، اين نخستين بار است كه يك رهبر روسيه به صراحت چنين مطلبي را بيان مي دارد. تحليلگران غرب آن را آغاز يك حركت نيرومند ناسيوناليستي و سرآغاز يك دگرگوني بزرگ تلقي كرده و نخبگان جمهوري هاي 14 گانه ديگر با توجه به مصوبه چند سال پيش «دوما» كه انحلال شوروي را عملي غيرقانوني و نامشروع خوانده است دچار ترس و تزلزل شده اند.
معلومات عمومي