* فرهنك سياسي و رابطه حساس آن با استقرار دمكراسي
« فرهنگ سياسي Political Culture » كه در گردهمايي هاي سال 1973 و سال 1975 برخي انديشمندان كشورهاي صنعتي به ميان آمد موضوعي تازه نيست و از دو قرن پيش مطرح بوده است .« سيدني وربا » نيز در كتاب خود آن را توصيف و تفسير كرده است.از ژانويه 1974 تا پايان اين سال ، فرهنگ سياسي دررابطه با دمكراسي در جوامع مختلف بررسي شده است كه ماحصل اين بررسي از اين قرار است:
فرهنگ سياسي با فرهنگ عمومي متفاوت است ، اما نمي تواند از آن جدا باشد. در يك جامعه ، نخبگان بدون احترام و رعايت فرهنگ سياسي توده ها نخواهند توانست براي مدتي طولاني به حاكميت سياسي و فكري خود برآن جامعه ادامه دهند. براي ثبات و استواري يك دمكراسي و خلل ناپذير بودن آن رعايت فرهنگ سياسي توده مردم(اكثريت جامعه) لازم و ضروري است و فرهنگ سياسي جامعه شامل همه ارزشهاي بنيادي ، باورها ، عواطف ، حساسيت ها و سطح دانش و آگاهي هاي جامعه است و هر اقدام دمكراتيك ــ بدون عنايت به فرهنگ سياسي اكثريت مردم ــ در آن جامعه با شكست رو به رو مي شود و اين شكست به خاطر مقاومت مردم به پذيرفتن آن است كه با ذهنياتشان همخواني ندارد . مردم هر جامعه هر فرضيه مغاير ذهنيات خود را ايدئولوژي وارداتي تلقي مي كند و در پذيرفتن آن اكراه خواهد كرد.
بررسي تاريخچه روند دمكراسي در دو قرن اخير ثابت كرده است كه در كشوري كه قبلا سلطنتي بوده و سلطان اختيارات زياد داشته پس از جمهوري شدن، اگر رئيس تازه كشور روشي كاملا متفاوت سلطان در پيش گرفته، وقوع هرج و مرج و نا آرامي قطعي بوده است . رئيس تازه با همه وفاداري و اعتقادش به دمكراسي ، براي اين كه موفق شود راهي نخواهد داشت جز اين كه در ظاهر، بعضي روشهاي كشور داري سلطان پيشين را رعايت كند ؛ زيرا كه تغيير فرهنگ سياسي يك جامعه ، يكشبه صورت نخواهد گرفت و يكي ــ دو نسل طول مي كشد تا ذهنيات و انتظارات و عادات مردم با وضعيت تازه خوي بگيرد. اگر رئيس تازه كشوري كه قبلا حكومت مطلقه ( استبدادي ) داشته دفعتا روش ملايم ، انعطاف پذير و دمكراتيك در پيش گيرد ، بي نظمي ، فساد و تباهي و ناهنجاري هاي متعدد همه جا را فرا خواهد گرفت و شكست خواهد خورد . اصلاح جامعه اي كه نظم تاريخي خود را از دست داده باشد جز با ديكتاتوري موقت امكان پذير نخواهد بود . قاطع بودن و اعمال قدرت كردن رئيس يك كشور كه تازه به دمكراسي پا گذارده باشد در چارچوب قانون اساسي كاري مغاير دمكراسي نيست . بنابراين، در كشورهاي تازه به دمكراسي رسيده، كيفيت رئيس كشور در حفظ ثبات و اصول دمكراسي و رعايت قانون اساسي جديد نقش حياتي دارد و كاري است كه از دست هر كس بر نمي آيد.
براي شناخت فرهنگ سياسي يك ملت بايد انسان شناسي (آنتروپولوژي)، روانشناسي و تاريخ آن ملت را دقيقا مطالعه و بررسي كرد و ديد كه چگونه و با اتخاذ چه تدابير مي شود در مدت كوتاه تري فرهنگ سياسي مردم آن جامعه را تغيير داد .نخست ضمن يك بررسي عميق و همه جانبه اجتماعي بايد ديد كه آيا آن جامعه آماده قبول دمكراسي و يا يك ايدئولوژي تازه است ؟ به عبارت ديگر براي اين كار به حد كافي «رسيده» است و گرنه ميزان خام بودن آن چقدر است. در قرن 20 سياستهاي خارجي بدون توجه به اين اصول دست به تغيير ساختار حكومتي و نظام سياسي ــ اقتصادي بعضي كشورها زدند كه اين جوامع هنوز از مشكلات ناشي از آن و نا آرامي ها و بي نظمي ها خارج نشده اند . فرهنگ سياسي يك جامعه به همان استحكام آداب و رسوم و مدنيت (فرهنگ ملي) آن جامعه است و تغيير آن به زمان، آموزش و تدبير فراوان نيازمند است.
منبع: معلومات عمومي
حالا يك جوك نيمه بي تربيتي :)
يك روز دون ژوئن حال كار كردن نداشته. تلفن ميكنه به رئيسش و ميگه: من امروز سردرد, كمردرد, پادرد داره پدرم را در مياره, و براي همين سر كار نمي يام.
رئيس دون ژوئنه عجيب به كمك نياز داشته و براي همين سعي ميكنه با چرب زبوني دون ژوئن را بكشونه به سر كارش. بر ميگرده بهش ميگه: من كاملاً ميفهممت. اين بلا قبلاً ها هم چندين بار سر من آمده. من در اين مواقع به همسرم پيشناد سكس ميكنم, و بعد از يك عشق بازي مفصل, حالم خوبه خوب ميشه!! به نظر من تو هم امتحان بكن.
دو ساعت بعد دون ژوئن با رئيسش تماس ميگيره و ميگه: حق با تو بود. همه ي دردهام علاج شدن, و با اين حساب تصميم دارم بيام سر كار. بعد ميگه: راستي رئيس, چقدر خونت قشنگه!! :)
