*
امروز قرار هست براي اولين بار جلوي حدود 300 دانشجوي رشته تكنيك در آمفي تأتر شركت سخنراني بكنم. سه ساعت مانده و من هنوز حتي آگِندا سخنرانيم را هم حاضر نكردم :) راستش اصلاً پشيمان شدم كه چرا از روز اول اين كار را پذيرفتم. آخه من را چه به سخنراني؟!
در جمع خودمون توي شركت خيالي نيست. چهار كلمه هم اضافه بر سازمان حرافي ميكنم, ولي اين جون مَونا ميدونم با سوألهاي عجيب قريبشون پوستم را خواهند كند :( فقط يكي از سوألهاشون را ميتونم حدس بزنم. "شما از كجا مي آييد و چند سال هست سوئد زندگي ميكنيد؟"
فعلاً براي اينكه دلهره ام را كمتر بكنم, مشغول گوش دادن به نواي پيانو هستم. شما هم بفرماييد گوش كنيد, مهمون من :)



پي نوشت: بيشتر از آنكه فكر ميكردم بچه هاي خوب و آرومي بودن, و گذاشتن عمو آبنوس حرفاش را تا آخرش بزنه.
امروز ما براي دانشجو و دانش آموزان رشته هاي تكنيك اصطلاحاً öppethus (بازديد آزاد)داشتيم. استقبال خوب بود. البته نه 300 نفر كه فكر ميكرديم, اما حدود 190 نفر آمدند. آخرسر بحث كشيده شد به آينده مراكز صنعتي در سوئد, و دليل انتقال روزافزون كارخانه ها و مراكز توليدي به كشورهاي آسيايي و اروپاي شرقي. نسل جوان از اين مسئله نگران هست و خيلي هاشون آينده را مطمئن نمي بينن. قربونش برم مديرعامل Ericsson درصدد است 1700 نفر ديگه از كارمندها و مهندسين را طي چند ماه آينده اخراج كنه! حدود 680 نفرشون تا بحال حكم اخراج بهشون ابلاغ شد. اينطور كه پيش ميره, بايد بزودي يك زمين زراعتي دست و پا كنم :)