*
به ياد احمد شاملو عده اي از شعرا و نويسندگان ايراني از گوشه و كنار دنيا, در كتابي كه
" ويژه نامه بامداد" نام گرفت, هر كدام شعري به ياد او سرودند و يا خاطره اي از وي تعريف كرده اند. امشب داشتم به ياد آن بزرگمرد كتاب را ورق ميزدم, به نوشته اي برخوردم كه از زبان يك خبرنگار سوئدي است. تصميم گرفتم سخنانش را اينجا براي شما بازگو كنم.
يانه كارلسون
هنگامي كه احمد شاملو براي شعرخواني به سوئد آمد, روزنامه نگاران سوئدي از محبوبيت او در ميان خوانندگان ايراني شگفت زده شدند. در يكي از روزنامه ها كه از مراسم شعرخواني شاملو گزارش منتشر كرده بود, از جمله چنين آمده بود.
هفتم نوامبر 1988 (آبان 1367) در تالار بزرگ خانه مردم در استكهلم, دوهزار مهاجر ايراني تجمع كرده بودند تا به سخنراني و شعرخواني شاملو گوش فرا دهند. <<داگنز ني هتر>> بزرگترين روزنامه صبح در شماره 88/11/11 گزارش خبري خود, در رابطه با اين گردهمايي چنين نوشت:
آيا هيچ نويسنده و شاعر سوئدي مي تواند دوهزار شنونده را براي شنيدن اشعارش به خانه مردم بكشاند؟ و خود پاسخ مي دهد: نه! هرگز! آنها شاملو را همچون خدائي ستايش ميكنند"
آري , اين طبيعي است كه يك سوئدي هنگامي كه دريابد كه شعر مدرن به اندازه شعر كلاسيك در فرهنگ ايران ارزشمند است, شگفت زده شود. مردم ايران عاشق شعر هستند, شعرهاي بسياري را در حافظه دارند و به شاعران خويش افتخار ميكنند.
خوانندگان شعر شاملو ياد گرفته بودند كه از لا به لاي خطوط شعرهاي او حقايق را بيابند. او به صورت تلويحي حقايقي را گفت كه توانست از چشم سانسور پنهان بماند, اما به روشني به چشم كساني آمد كه عادت داشتند معاني پنهان را درك كنند. شناخت و تسلط همه جانبه شاملو بر فرهنگ ايران به او اين قدرت را داد تا كه از اين سكو حقايق عام انساني را در سطح جهاني در شعر خويش تصوير كند. به همين خاطر است كه اشعار او به زبان هاي گوناگون ترجمه و خوانندگان بسياري در كشورها و فرهنگهاي مختلف دارد.
حالا او از ميان رفته است. سالها آرزو داشتم كه او را ملاقات كنم و مصاحبه اي با او انجام دهم, با غمي در قلب بايد خاطر نشان كنم كه اين امكان ديگر وجود ندارد. با اين وجود تسلاي ما اين است كه خود من و خوانندگان جديدي كه دائماً به تعداد آنها در همه دنيا افزوده ميشود, مي توانند دنياي شاملو را از طريق شعرهايش بشناسند.
