* چرا اول ماه مي ؟!!
اول ماه مي سال 1886 در شهر شيكاگو 400,000 كارگر دست به اعتصاب زدنند. خواسته آنها 8 ساعت كارروزانه بود. آن روز اوج حركتي شد كه با اعتصاب هاي پي در پي از 1880 آغاز شده بود. پليس براي پراكنده كردن تظاهركنندگان, اقدام به ضرب و شتم آنان كرد. روز چهارم ماه مي, در اعتراض به عمل پليس جلسه اي در Haymarket در شهر شيكاگو تدارك ديده شد. در آخر جلسه با وجودي كه تظاهركنندگان اجازه رسمي دريافت كرده بودند, پليس با باتونگ و اسلحه كمري به آنها حمله كرد. يك بمب دستي از خيابان نبشي بطرف ماشين پليس پرتاب شد و با انفجار بمب, پليس اقدام به تيراندازي بطرف اجتماع كرد و حدود 40 تَن, آن روز جان خود را از دست دادند.
بعد از يك سري تحقيقات فشرده از طرف پليس, 8 نفر آنارشيست را دستگير و متهم به پرتاب بمب و عاملان كشتار Haymarket معرفي كردند. حدود دوسال دادگاه بطول انجاميد و با معرفي شاهدان دروغي و يك قاضي كه از روز نخست متهمين را محكوم ميشمرد, حكم صادر شد. اتهام آنان هيچوقت اثبات نشد, اما دادگاه به اكتيو بودن آنها بعنوان آنارشيست اكتفا كرد. هفت نفر آنان به مرگ محكوم شدند. بعد از مدتي دو نفر از آنان محكوميتشان به حبس ابد تغيير پيدا كرد.
در روز يازده نوامبر 1888 محكوميتشان به آنها ابلاغ شد, همگي آنها از اعضاي اولين اينترناسيونال بودند. يكي از محكومين August Spies بود. آخرين حرفي كه گفت, بود:
" روزي خواهد آمد كه سكوت ما از درون قبر نيرومندتر از احكامي خواهد شد كه شما برايمان صادر كرديد"
حرف يكي ديگر از اعداميان بود:
" من به اين حكم اعتراض دارم. من باعث مرگ كسي نشدم, ولي با اين وجود بايد بخاطر عقيده ام بميرم, براي عشق, آزادي و برادري."
سال 1893 مشخص شد عامل بمب يك پليس شخصي بوده است و سه نفري كه محكوم به حبس ابد بودند, آزاد شدند. آنها كه كشته شدند, ديگر زنده نخواهند شد. 1889 دومين اينترناسيونال, روز اول ماه مي را براي اعتراض جهاني اعلام كرد تا يادي بشود از آن پنج انارشيستي كه تنها اتهامشان اين بود كه براي حقوق كارگر برخواسته بودند.
وقتي تو پرچمهاي سياه را در راه پيمائي هاي اول ماه مي ميبيني, آنها سمبلهاي رفقائي هستند كه در اين راه كشته شدند, براي رسيدن به حقوق كارگر در سطح جهان.
متن بالا ترجمه اين نوشته است.
يادش بخير اولين تظاهراتي كه در اين روز رفتم سال 58 بود. توي مدرسه عده اي از بچه ها كه گرايش به چپ پيدا كرده بودند در حال تدارك پرچمهاي قرمز و شعارهاي چريكي بودند و من كه نه چپ را ميشناختم نه راست را, بخاطر خط كه بقول آنها قشنگ بود شعارها را برايشان روي پارچه ها نوشتم و در تظاهرات اول ماه مي براي اولين بار شركت كردم.
تا اول ماه مي بعدي 364 روز مانده. از 1889 و اول ماه مي 41,610 روز ميگذره!!!!