* روي چه حسابي وبلاگ مينويسيم؟
نه شما حال داريد حرفاي تكراري بخونيد, نه من عَرعَر زيادي بلدم بكنم. براي همين صاف ميرم سر اصل حرفم.
هيچكسي نيست كه دوستي , آشنائي , همسايه اي براي هم صحبتي نداشته باشه, اگر هست, بهش پيشنهاد ميكنم بره سرش رو بذاره زمين و بميره, چون جاش اينجا هم نيست!
اينجا مال اونائي هست كه از چالش ها و تنش هاي روزانه ي دنياي غير مجازي, پناه آوردن به نوع مجازيش تا چهار كلام ناگفته ها يا عقده هاشون رو توي اين فضا خالي كنن!
ببينيد دوستان, روزي كه من آبنوس را راه انداختم, ميدونستم چي ميخوام با وبلاگم بكنم, آخرش هم اوني كه فكر كرده بودم نشد!! سر و ته اين وبلاگ رو بگردي, يه تعداد انگشت شماري مطلب و لينك آبكي در رابطه با تكنيك ميتوني پيدا كني, در حالي كه ارواح عمه ام خيال ميكردم بيشتر توي اين مايه مينويسم! بقيه اش آه و ناله و خاطره و شعر و چهارتا دونم انتقاد يا پيشنهاد ميبيني. منظورم اينه كه انتظار معجزه از اين پديده نداشته باشيم. فكر نكنيم "ايكس" تعداد آدمي كه گذرشون افتاده به وبلاكمون, ميتونن با حرفامون علأمه بشن و برن!
عمرهاي اين وبلاگ هام درازيش به درازيه صبر و تحمل و ذوق و حال و هواي نويسندش هست, وگرنه بي جيره مواجبتر از اين كار, من يكي تا حالا توي عمر 40 سالم نكردم!!!
بجاي اينكه اعصاب خودتون رو خرد بكنين, كامنت كشي واسه هم بكنين, از اين فرصت استفاده بكنين و حرف دلهاي هم رو بخونين!! همونطوري كه گفتم عمر اين وبلاگها دراز نيست!
زيادي حرف زدم, كلي از كامنت كشي هاي خودم واسه آشپزباشي عقب افتادم.
شما ميتونيد اگر مثل من پينك فلويد رو دوست دارين از
كنترل من امشب استفاده كنين! پيشنهاد نميدم كدوم كانال ها رو ببينين, چون هر كسي يك سليقه اي داره.