* سه تفنگدار!
امروز داشتم توي
روزنامه DN كه به سوئدي است مطلبي ميخوندم راجع به درخواست بوش از كشور همسايه ما دانمارك. ايشون از نخست وزير آندرش فوقراسموسن اجازه خواسته تا براي جلوگيري از احتمال حمله موشكي عراق به مهد دلار سبز از پايگاه هاي نظاميش در Thule, واقع در جزيره سبز استفاده بكنه. آندرش فوقراسموسن گفت ما اين درخواست رو باهمكاري سياستمداران Greenland يا همون جزيره سبز برسي ميكنيم بعد خبرش رو اعلام ميكنيم. ولي ته دلش معلومه كه از حالا راضي هست, خيال ميكنه اين پروژه به برقراري صلح كمك ميكنه!
از قرار معلوم آمريكا سيستمهاي دفاعي موجود در جزيره رو ميخواد مدرنترش بكنه تا صدام نتونه موشك حواله آمريكا بكنه. عين همين درخواست واسه انگليسام رفته, كه اجازه بدن بوش موشكاشو بذاره در Fylingales. بوش هم چونكه قرارداد ABM رو زده زيرش , با خيال راحت ميتونه تنهائي هزينه به اين كلاني (هزاران ميليارد دلار) رو تقبل بكنه تا سر روسا كلاه بره!
مجامع بعضي از كشورهاي اروپائي از جمله سوئد, به اين طرح اعتراض كردند. ميگن اين دوباره شروع جنگ ستارگان ميشه, مخصوصاً كه روسا و چينيا از اينكه سر موشكها بطرف اوناست ناراحتن. البته بوش ميگه اين همه پول بي زبون, فقط بخاطر صدام نيست كه صرف اين طرح ميكنيم, ايران و كره شمالي هم احتمال داره غافلگيرانه بخوان به ما حمله موشكي بكنن!
سوأل من اينه, غربي ها چطور مارو مثل داستان پائين ميبينن ولي باز ازمون ميترسن؟! البته بگم اين روايت رو خيلي وقت پيش در
وبلاگ شيما خونده بودم!
در ايامی که کشور مصر تحت تسلط انگلستان بود يک تاجر انگليسی هر ماه کالای خود را بار شتر می کرد و از حاشيه رود نيل می گذشت و خودش رو به قاهره می رسوند. در قاهره کالاهايش را که اکثرا اسباب بازی و گوشواره و دستبند و گردن بند های بدلی بودند رو می فروخت. با پول آنها اشيای تاريخی و زير خاکی های مصر را که بسيار ارزش داشت می خريد و در انگلستان به بهای بسياز گزافی می فروخت.
روزی که مطابق هميشه در حال طی مسير بود متوجه شد که ساربان مصری عصبانی است و با صدای بلند سخنانی به زبان می آورد.
از مترجم پرسيد: ساربان چه می گويد؟ مترجم از پاسخ دادن طفره رفت!
تاجر دوباره اصرار کرد و مترجم به ناچار گفت: صاحب ساربان به شما دشنام می دهد!!!
مترجم انتظار داشت که تاجر عصبانی شود و ساربان را تنبيه نمايد. اما در چهره تاجر تغييری ايجاد نشد!
دوباره تاجر پرسيد: چه دشنامی می دهد؟
دشنامهای بد. او به شما دشنامهای بسيار زشتی می دهد و می گويد به کشور ما آمده ايد تا ما را غارت کنيد!
باز هم تاجر عکس العملی نشان نداد!
دوباره تاجر پرسيد: آيا اين دشنامها مانع رسيدن ما به قاهره می شود يا نه؟
مترجم گفت نه صاحب! او فقط دشنام می دهد و کار ديگری انجام نمی دهد. می خواهيد به او بگويم ساکت شود؟
تاجر گفت: نه بگذار دشنام بدهد و با دشنام سبک بشود! فقط يادت باشد اين بار که به مصر آمدم همين ساربان را استخدام کنی! او خطرناک نيست!!!!
