* خوش شانسي يا....
توي اين جريانهاي بگير و ببندهاي ايرانيان مقيم آمريكا در اين هفته هاي اخير, اين اتفاق كه حالا ميگم ديگه لنگه نداره! فك و فاميل, توي آمريكا, مثل بيشتر شماها ما هم داريم! از وكيل و دكتر گرفته تا ماشين فروش و علاف و... يك سري از اينا سيتيزن هستند يك عده گرينكارت دارن و دو ستتائي هنوز بعد از چندين سال كه اونجان, يك پاشون تو هوا بود تا حالا كه اداره بي پدر مادر فدرال آمريكا ميخواد تكليفشونو يك سره بكنه! يكي از اين آشناهاي بي اقامت ما هفده سال پيش در سن چهارده سالگي با ويزاي تحصيلي فرستادنش آمريكا پيش عموش. سه سال ويزاي تحصيليش كه تموم شد تقاضاي گرين كارت كرد, ولي جواب منفي گرفت. بي خيال ادامه درس شد و افتاد توي رفيق بازي و كم كم خلافاي كوچيك هم ميكرد. من اولين باري كه ديدمش سال 89 بود. بخيال سوئد كه نميشه بي اقامت حتي آب خورد, بهش گفتم اينجوري نميشه زندگيت رو برنامه ريزي بكني, دنبال اقامتت باش! ميخنديد و ميگفت, عزيز جان I take a chance . سال 90 به اصرار فاميل دوباره تقاضا ميده ولي باز خبري نميشه و اون هم ديگه دنبالشو نميگيره. هر باري هم كه من آمريكا رفتم, ازش پرسيدم اقامت گرفتي؟! اونم جواب سربالا داد, تا اينكه از ترس عواقب اولتيماتوم اخير پليس ميره و خودش رو معرفي ميكنه. ميگفت هممون رو به رديف وايسوندن و گفتن لباساتون رو در بيارين, حتي شورتاتون رو هم بايد بكنيد. بعدش گفتن پشتتون رو بكنيد و به حالت قومبول, كوناتون رو به ما محكم سرفه كنيد! گويا ميخواستن اگر قرار شد بيفتن زندان, مواد مخدر اگر دارن, رو بشه! بعد از معاينه لباساشون رو دوباره ميپوشن و ميرن توي اطاقاي بازجوئي. جريان رو تعريف ميكنه كه چجوري اومد آمريكا و چيكارا كرده. پليس اداره مهاجرت اسم و فاميلش و شماره كارت شناسائيش رو كه ميزنه توي كامپيوتر ميگه همينجا بشين تا من بيام. ميگفت تنم مثل بيد از ترس ميلرزيد. پليسه مياد توي اتاق و ميگه مستر شما از سال 90 گرينكارت داشتي چطور به دستت نرسيده؟! بعد هم ميگه شما ميتوني حالا يك دفعه سيتيزنيت رو بگيري!!
تعريف كرد كه اولش شكه شده بود و بعدش خوشحال كه همه چيز به خوبي تمام شد. ولي حالا كه چند روزه گذشته ميگه اگر اقامتم رو به دستم رسونده بودند, زندگيم چه بدون از اين رو به اون رو ميشد!

   /)/)
   (';')
o(")(")