* كريسمس و ....
در ايام كريسمس در سوئد, مثل ما ايرانيا كه اغلب, شب سال نو غذا سبزي پلو ماهي ميخوريم, رسم هست كه Jul bord (يول بورد يعني ميز غذاهاي مخصوص كريسمس) داشته باشن. افراد نزديك فاميل يا خانواده دور هم جمع ميشن و با هم غذا ميخورن. اما در محل كار نيز همكاران بصورت گروهي ميرن رستوران براي صرف غذاي كريسمس و يك شب دور هم ميگن و ميخندن. اين بساط غذاي كريسمس يا همان "يول بورد" رو حتي با افراد شركتهاي ديگري كه در كار باهاشون برخورد داري هم هست. تا اين لحظه كه دارم اين مطلب رو مينويسم چهار جا قرار است برم. ديشب اوليش رو رفتم, با اينكه گردن درد دارم و حتي بزور ميتونم آب غورت بدم, جاتون خالي به تمام غذاها ناخونك زدم و چند گيلاسي هم نجسي روي بقيه حروميا كه خورده بودم نوش كردم. ساعت يازده شب زنگ زدم دنبال تاكسي كه برم خونه. توي تاكسي راننده پرسيد شما بايد ايراني باشيد؟! گفتم بله من ايراني هستم. گفت از روي اسمتون كه به مركز داديد فهميدم! پرسيد چند وقت است سوئد تشريف آورديد؟ گفتم تشريف نميدونم لغت درستي هست يا نه ولي من 1983 اينجا پناهنده شدم. گفت آقا اونو كه هممون شديدم و خجالت نداره كه بگيم پناهنده هستيم. سوئديا ميفهمن كه ما از رژيم ايران بدمون ميومده كه آمديم اينجا پناهنده شديم, حالا هم كه داريم اينجا كار ميكنيم و ماليات ميديم به دولت. بعدش گفت, تو جريان تظاهرات هاي در ايران هستي يا نه؟ گفتم بله تا حدودي از طريق اينترنت كسب اطلاع ميكنم. گفت ايشاللا دانشجوها همينطوري تظاهراتا رو ادامه بدن تا اين آخونداي بي پدر مادر گورشون رو گم بكنن. گفتم مسئله سر اين است كه كلي آدم در اين راه كشته ميشن! گفت ديگه همينه ديگه براي يك تحول اساسي بايد كمي هم خون بديم. گفتم چرا ميگي بديم, من و تو كه اينجا هستيم! گفت خوب مگر فرقي ميكنه اونها هم برادرا و خواهرهاي ما هستن! گفتم اصلآ بگو فرزندهاي ما باشن, روي چه حساب اونها خون بدن بعد من و تو خودمون رو در دادنش شريك بدونيم؟! گفت من نظرم اينه كه اونا و ماها نداره, ولي شما دوست داري بگو خون اونا. گفتم حاضري الآن بري ايران و در تظاهرات ها شركت بكني؟ گفت, آدم بايد منطقي باشه, من كه نميتونم خونه زندگيم رو اينور دنيا ول كنم برم ايران تظاهرات. گفتم, چطور ميشه گفت خون بديم ولي اگر بريم ايران تظاهرات غير منطقي است؟! گفت بحث با شما جالبه ولي به جايي نميرسه! يك كم ديگه از در و ديوار حرف زديم تا رسيديم در خونه. گفت قابلي نداره. گفتم خيلي ممنون از لطفتون, همينقدر كه زحمت كشيديد منو رسونديد كلي برام ارزش داره. گفت, پس شما مالياتش رو نميخواد بدين و فقط پول خودم رو ميگيرم. گفتم لطف داريد ولي من چون شركت پول تاكسيم رو ميده بايد قبض پرداخت داشته باشم, براي همين مالياتش رو هم ميدم. گفت پس داداش چرا اينو از اول نگفتي تا من كيلومترم رو روشن كنم؟! گفتم اون كه روشنه!! گفت, اگر قبض بخواهي نميده.
خلاصه اين دوستمون كه دم از ماليات دادن به دولت سوئد و خون دادن ميزد, حرف خودش شد. ماليات رو به من بخشيد و فقط پول خودش رو گرفت!! ما مونديم و شماره ماشين آقا, قبض هم طلبم......

   /)/)
   (';')
o(")(")