*
فلسفه دوستي :
اَفلاتون اعتقاد داشت, همه چيز مطلق است. از انسان ميگفت," اعمال انسان يا خوب است يا بد, كسي كه خوبي را ميشناسد هرگز كار بد انجام نخواهد داد. چنين كسي دوست خوبي است!"
اَرَستو به ميانه روي اعتقاد داشت و ميگفت,"سعادتمند كسي است كه از كارهاي خوب لذت ببرد مثل, خوردن, كاركردن, فكركردن و دوستي . مقدار درست را حد وسط ميدانست!"
اِپيكورسوس اعتقاد داشت, تنها چيز خوب لذت است (نه لذتي كه بدان پشيماني و افسردگي دارد). اِپيكورسوس ميگفت," بايد از لذتهاي بد دوري كرد و لذتهاي خوب را پرورش داد. دوستي يكي از آنهاست!"
