* چند روز پيش يا بهتر بگم يكشنبه پيش راجع به يكي از شاعرها و نويسنده هاي سوئد به اسم پرلاگركويست اينجا مطلبي نوشتم.فكر كردم كه در حقٌ دوتا شاعر ديگري كه از هر كدامشان تا بحال يك شعر در وبلاگم آوردم و بيشك در آينده هم خواهم آورد, بي انصافي ميشه اگر كمي راجعبشان ننويسم و معرفيشان نكنم. فكر ميكنم براي شما هم جالب باشد با نويسنده و شاعري از كشورهاي ديگر آشنا بشويد!
بو سترليند 1927ـ1991 از چهره هاي برجسته ادبيات سوئد بشمار مياد. بو از همان آغاز با انتشار اولين مجموعه شعرش به اسم <گهواره ماه> در سال 1948 نشان داد كه براي خود سواي خردگرائي و تعهد اجتماعي آن دوران, راهي خاص پيشه كرده. او شاعري رمانتيك بود. يك شاعر رمانتيك نو كه خاصه عاشقانه هايش سرشار از احساسي پاك و زيبا و آواي صلح و آزادي است. در ضمير شعرهايش صداي نيرومند و مذهبي جاري است و شاعر در صدد همجواري با ريشه اي ترين تجربه هاي انساني در بيرون از زمان و مكان مي باشد. احساس مذهبي بو سترليند, ريشه داره در تاثرات او از انديشه و زندگاني مسيح و چگونگي مرگ او. در شعري مسيح را تصوير مصلوب آرمانهاي انساني و نمودار زيباترين پديده ها تلقي ميكند. اما نسبت به كليسا به ديده انتقاد نگاه ميكرد. در زندگي از وارستگي و فروتني فراواني برخوردار بود. به خاطر اين ويژگيهاش گاهي از الهام هاي جنون آميز شاعرانه برخوردار ميشد. بااين حال اشعاري كه سروده آرامش بخش و زيبا است. اين نوع كيفيات را حتي مي توان در شعري كه در باره مرگ سروده <مرگ از تصور من اين چنين گذشت> كه شعري است بي نظير به وضوح مشاهده كرد.
مرگ از تصور من اين چنين گذشت
زارعي پير
در مزرعه
با زنبيلي در دست
مي رفت و آوازخوانان
بذر تازه مي پاشيد
براي آغاز و پايان زندگي.
صبحگاهان پسين روز بود
وقتي كه او آمد,
من مثل بچه خرگوش
مست آواز زيباي او بودم و
دلشوره داشتم
پس او مرا گرفت و
در زنبيل نهاد و
آنگاه رفت
كه مرا خواب در گرفت.
مرگ از تصور من
اين چنين گذشت.
Bo Setterlind
اگر مايل هستيد ميتونيد اينجا آن يكي شعر را به اسم بيگانه ملاحظه بكنيد.
راجع به آن يكي شاعر گونار اكه لوف هم در فرصت ديگه حتماً مينويسم.